در كتاب «ریگ ودا» كه یكی از كتب مقدّس هند است، بشارت ظهور حضرت ولیّ عصر(ع) چنین آمده است: ویشنو (نجات دهنده) در میان مردم ظاهر میگردد... او از همه قویتر و نیرومندتر است ... در یك دست او شمشیری به مانند ستارة دنبالهدار و در دست دیگر انگشتری درخشنده دارد (خاتم سلیمان). هنگام ظهور وی، خورشید و ماه تاریك شده و زمین خواهد لرزید.
در كتاب «اوپانیشاد» كه یكی از منابع معتبر هندوها به شمار میآید، بشارت ظهور منجی چنین آمده است: این مظهر ویشنو (مظهر دهم) در انقضای كلّی یا عصر آهن، سوار بر یك اسب سفید، در حالی كه شمشیر برهنة درخشانی به صورت ستارة دنباله دار در دست دارد ظاهر میشود و شریران را به طور کامل هلاك میسازد و خلقت را از نو تجدید و پاكی را رجعت خواهد داد... این مظهر دهم، در انقضای عالم ظهور خواهد نمود.4
و در كتاب «پاتیكل» هندوها آمده است: چون مدّت روز تمام شود، دنیای كهنه نو شود و زنده گردد و صاحب ملك تازه، پیدا شود؛ از فرزندان دو پیشوای بزرگ جهان كه یكی «ناموس آخرالزّمان» و دیگری «صدّیق اكبر» یعنی وصیّ بزرگتر وی كه «پشن» نام دارد. نام آن صاحب ملك تازه «راهنما» است. به حق پادشاه شود و خلیفة «رام» باشد و حكم براند و او را معجزة بسیار باشد. هر كه پناه به او برد و دین پدران او را اختیار كند، سرخ روی باشد در نزد رام و دولت او بسیار كشیده شود و عمر او از فرزندان «ناموس اكبر» بیشتر باشد و آخر دنیا به او تمام شود و از ساحل دریای محیط و جزایر سراندیب و قبر آدم و از جبال القمر تا شمال هیكل زهره تا سیف البحر و اقیانوس را مسخّر گرداند و بتخانة سومنات را خراب كند و جگرنات به فرمان او به سخن آید و به خاك افتد. پس آن را بشكند و به دریای اعظم اندازد و هر بتی هر جا كه باشد، بشكند.5
جگرنات بتی است كه هندوها مظهر خدا میدانند. بتها به فرمان حضرت قائم(ع)، لفظ «لا اله الّا الله، محمّد رسول الله» را بر لب جاری و بر زمین سقوط خواهند كرد.
و در كتاب «دید» هندوها آمده: پس از خرابیِ دنیا، پادشاهی در آخرالزّمان آشكار گردد كه پیشوای خلایق باشد و نام او منصور باشد و تمام عالم را بگیرد و به دین خود درآورد و همه كس از مؤمن و كافر را بشناسد و هر چه از خدا خواهد برآید.
و در كتاب «شاكمونی» نیز كه از كتب مقدّس هندوهاست آمده است: پادشاهی و دولت دنیا به فرزند سیّد خلایق دو جهان؛ کشنِ بزرگوار (حضرت خاتم الانبیاء) تمام شود و او كسی باشد كه بر كوههای مشرق و مغرب جهان حكم براند و بر ابرها سوار شود و فرشتگان كاركنان او باشند... دین خدا یك دین شده و زنده گردد و نام او ایستاده و خداشناس باشد.
در 35 بخش از مزامیر 150 گانة زبور حضرت داوود(ع) به ظهور منجی نهایی اشاراتی شده است، مانند: ... قوم ها را به انصاف داوری خواهد كرد. آسمان شادی كند و زمین مسرور گردد. دریا و پری آن غرّش نمایند. صحرا و هر چه در آن است به وجد آید. آنگاه تمام درختان جنگل ترنّم خواهند نمود، به حضور خداوند؛ زیرا كه میآید؛ زیرا كه برای داوری جهان میآید. ربع مسكون را به انصاف داوری خواهد كرد و قومها را به امانت خود... قومهای بسیاری را تنبیه خواهد كرد. (از آن پس) امّتی بر امّتی شمشیر نخواهد كشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت.
... و زود است كه در دولت او، حجّتی ظاهر شود كه عدل و قسط را زیاد مینماید تا وقتی كه ماه زایل شود و در بحر و از وادی به سوی آنچه در روی بسیط ارض است، حكومت میکند و عالم به خاطر او منعطف میشود و لشكر پای او را میبوسد و به دندان میگیرند... و برای او از طرف سلاطین عرب و عجم پیشكشی آورده میشود و او را سجده مینمایند و جمیع پادشاهان روی زمین او را ثنا میگویند و ملوك عجم نزد او هستند.
شریران منقطع خواهند شد؛ امّا منتظران خداوند، وارث زمین خواهند بود. هان، پس از اندك زمانی شریری در مكانش نخواهد بود.6 تأمّل خواهی كرد؛ ولی شریری نخواهد بود. حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانیِ سلامتی بهرهمند خواهند گردید.
و در بشارتهای «كتاب اشعیای نبی» (باب یازدهم عهد قدیم) چنین آمده است: برگزیدگان من، از عمل دستهای خود تمتّع خواهند برد، زحمت بیجا نخواهند كشید، اولاد به جهت اضطراب نخواهند زایید؛ زیرا كه اولاد بركت یافتگان خداوند هستند و ذریّة ایشان با ایشانند و قبل از آنكه بخوانند، من جواب خواهم داد و پیش از آنكه سخن گویند، من خواهم شنید.گرگ و برّه با هم خواهند چرید و شیر مثل گاو كاه خواهد خورد. خوراك مار خاك خواهد بود. خداوند میگوید كه در تمامی كوه مقدّس من ضرر نخواهند رسانید و فساد نخواهند كرد.7
و در سیمان اوّل از «كتاب صفینای نبی» آمده: روز خدا نزدیك شد و آن روز تلخ خواهد بود و در آن روزِ دلتنگی و پریشان احوالی، دلیر مضطرب خواهد شد و با دو صدای عظیم همراه خواهد بود و در شهرهای آباد و با كنگرههای بلند، مردم به جهت عصیان در برابر خدا مانند نابینایان راه خواهند رفت. و خون ایشان در زمین ریخته شده و بدنهایشان مثل سرگین پایمال خواهد شد و نقره و طلای آنها، ایشان را خلاص نخواهد ساخت.
و نیز در سیمانِ سومِ آن كتاب آمده: به جهت جمع كردن همة قوم ها بر شریعت خود، با ریختن غضب بر ایشان، همة پادشاهان را برطرف خواهم نمود و گرمای خشم من همه را خواهد سوزاند.
و بعد از آن فقره میفرماید: آن وقت لبهای همة قومها را برای گفتنِ «به نام خدا» پاكیزه میگردانم و عبادت كردن ایشان به یك روش خواهد بود.
در «كتاب دانیال نبی» نیز بشارت ظهور حضرت مهدی(ع) مطابق بشارات انبیای گذشته، چنین آمده است: ...امیر عظیمی كه برای پسران قوم تو ایستاده (قائم) است، خواهد برخاست و چنان زمان تنگی خواهد شد كه از زمانی كه امّتی به وجود آمده است تا امروز نبوده و در آن زمان هر یك از قوم تو كه در دفتر مكتوب یافت شود، رستگار خواهد شد و بسیاری از آنانی كه در خاك زمین خوابیدهاند، بیدار خواهند شد؛ امّا اینان به علّت حیات جاودانی و آنان به علّت خجالت و حقارت جاودانی و حكیمان مثل روشنایی افلاك خواهند درخشید و آنانی كه بسیاری را به راه عدالت رهبری مینمایند؛ مانند ستارگان خواهند بود تا ابدالآباد. امّا تو ای دانیال، كلام را مخفی دار و كتاب را تا زمان آخر مُهر كن. بسیاری به سرعت تردّد خواهند نمود و علم افزوده خواهد گردید... خوشا به حال آن كس كه انتظار كشد.8
در «انجیل متّی» آمده است: ...و چون عیسی به كوه زیتون نشسته بود، شاگردانش در خلوت نزد وی آمده و گفتند: به ما بگو كه این امور كی واقع میشود و نشان آمدن تو و انقضای عالم چیست؟ عیسی گفت: زنهار كسی شما را گمراه نكند. از آن رو كه بسی به نام من آمده، خواهند گفت كه من مسیح هستم و بسیاری را گمراه خواهند كرد. چون اخبار جنگها و فسادها را بشنوید، مضطرب نشوید؛ زیرا كه وقوع این امور ضروریست. قومی با قومی و ملّتی با ملّتی مقاومت خواهند كرد. زلزلههای عظیم و قحطیها و وباها و چیزهای هولناك پدید خواهد آمد ...آنگاه اگر كسی به شما گوید: اینك مسیح در اینجا یا آنجاست باور مكنید؛ زیرا كه مسیحان دجّال و انبیای دروغگو ظاهر شده و معجزات عظیم چنان خواهند نمود كه اگر ممكن بود برگزیدگان را نیز گمراه میکردند. اینك شما را از پیش خبر دادم. پس اگر به شما گویند [پسر انسان] اینك در صحراست؛ بیرون مروید، یا آنكه در خلوت است؛ باور مكنید؛ زیرا همچنان كه برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر میشود، ظهور «پسر انسان» نیز چنین خواهد شد... و فوراً پس از مصیبت آن ایّام، آفتاب تاریك گردد و ماه نور ندهد و ستارگان فرو ریزند از آسمان و قوّت افلاك متزلزل گردد. آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدید آید و آنگاه عدالت بر انسان پدید آید و آن وقت جمیع طوایف زمین، سینه زنی كنند و پسر انسان را ببینند كه بر ابرهای آسمان با قوّت و جلال عظیم میآید ...امّا از آن روز و ساعت هیچ كس اطّلاع ندارد حتّی ملائكة آسمان9... لیكن چنان كه ایّام نوح [قطعی] بود، ظهور پسر انسان نیز چنان خواهد بود... پس بیدار باشید... زیرا در ساعتی كه گمان نبرید، پسر انسان میآید...10.
پسر انسان هشتاد بار در عهد جدید ذكر شده است كه تنها سی موردِ آن با حضرت عیسی(ع) قابل تطبیق است و پنجاه مورد آن از مصلح و نجات دهندهای سخن میگوید كه در آخرالزّمان ظهور خواهد كرد.
در انجیل لوقا آمده است: كمرهای خود را بسته، چراغهای خود را افروخته بدارید و شما مانند كسانی باشید كه انتظار آقای خود را میكشند كه چه وقت مراجعت كند، تا هر وقت آید و در را كوبد، بی درنگ در را برای او باز كنند. خوشا به حال آن غلامان كه آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد ... پس شما نیز مستعد باشید؛ زیرا در ساعتی كه گمان نمی برید، پسر انسان میآید.11
چون شهر بیت المقدّس به لشكرها محاصره شود، بدانید كه نابودی آن فرا رسیده است ... در دلهای خود قرار دهید كه برای حجّت آوردن بیشتر اندیشه نكنید. در آفتاب و ماه و ستارگان علاماتی خواهد بود و بر زمین تنگی و حیرت از برای امّتها روی خواهد نمود به سبب شوریدن دریا و امواجش و دلهای مردم ضعف خواهد كرد از خوف و انتظار آن وقایعی كه بر ربع مسكون ظاهر میشود؛ زیرا قوّت آسمان متزلزل خواهد شد. چون ببینید كه این امور واقع میشود، بدانید كه ملكوت خدا نزدیك شده است. پس خود را حفظ كنید. مبادا دلهای شما از پرخوری و مستی و اندیشههای دنیوی سنگین گردد و آن روز ناگهان بر شما در آید؛ زیرا كه مثل دامی بر همة ساکنان روی زمین خواهد آمد. پس در هر وقت دعا كرده تا شایستة آن شوید كه از جمیع این امور كه واقع خواهد شد، نجات یابید و در حضور مسیح بایستید.
مسیح(ع) هشدار داد كه شرایط پیش از وقوع «آشفتگی بزرگ» شبیه شرایط پیش از طوفان نوح خواهد بود. هنگامی كه نوح(ع) در میان صحرا كار ساخت كشتی را به پایان میبرد، قوم او در كمال امنیّت و آرامش به فسق و فجور خویش مشغول بودند و او را به علّت ساختن كشتی در میان صحرا ریشخند میكردند.
در آیین زرتشت نیز اعتقاد بر این است كه: «پایان جهان نزدیك است و ظهور زرتشت، آغاز سومین و آخرین دورة سه هزار سالة جهان است. پس از آنكه در زمانهای مختلف سه پیامبر ظهور كنند و تعلیمات او را در سراسر جهان منتشر سازند، روز بازپسین فرا میرسد و اهریمن و تمام نیروهای شرّ وی از میان میرود. در آن هنگام ارواح پاكیزه زندگی تازهای را در جهانی خالی از شرّ، تاریكی، درد و رنج آغاز میكنند.
ظهور زرتشت 600 یا1000سال قبل از میلاد مسیح(ع) تخمین زده شده است و سه پیامبری كه زرتشت پس از خویش از آنان یاد كرده است، حضرت مسیح(ع) و حضرت محمّد(ص) از پیامبران الهی و سومین شخصیّت نیز منجیّ موعود(عج) میباشد.
در كتاب «زند» كه از كتب مقدّس زرتشتیان است؛ چنین آمده: لشكر اهریمنان با ایزدان (نیروهای نیكی) دائم در روی خاكدان (زمین) محاربه و كشمكش دارند و غالباً پیروزی با اهریمنان باشد؛ امّا نه به طوری كه بتوانند ایزدان را محو و منقرض سازند، چه در هنگام تنگی، از جانب اهورامزدا كه خدای آسمان است، به ایزدان یاری میرسد و محاربة ایشان نُه هزار سال طول میكشد. آنگاه پیروزی بزرگ از طرف ایزدان میشود و اهریمنان را منقرض میسازند. تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند و بعد از پیروزی ایزدان و برانداختن تبار اهریمنان، عالم كیهان به سعادت اصلی خود رسیده، بنی آدم بر تخت نیكبختی خواهند نشست.
زرتشت، كلّ مدّت حیات بشر بر زمین را حدود ده هزار سال میداند كه شامل سه دورة سه هزار سالة جدال نیروهای نیكی با نیروهای اهریمنی و یك دورة هزار سالة چیرگیِ مطلق نیروهای نیكی است.
در كتاب «زند بهمن یسن»، شرح كتاب «اوستا»، كلام جاماسب را از قول استادش زرتشت این چنین نقل میكند: قبل از ظهور سوشیانس خلف وعده، دروغ، بیدینی و بی بندوباری در عالم گسترش مییابد، مردم از خداوند دور شده و ظلم و فساد عالم را فرا میگیرد. این امور احوال عالم را دگرگون كرده و زمینه را برای ظهور منجیّ جهانی فراهم میآورد و علائمی كه هنگام ظهور اتّفاق میافتد، عبارت است از: حادثة عجیب و غریبی در آسمان ظاهر میشود كه دلالت بر آمدنِ خردشهر ایزد دارد. ملائكه از طرف مشرق و مغرب به اذن او فرستاده میشوند تا خبرها و اعلانها را به عالم برسانند.
و نیز در كتاب زند بهمن یسن میخوانیم: ... و بعد از آن، سوشیانس، عالم را پاك خواهد نمود. آنگاه قیامت بر پا خواهد شد.
و باز در «جاماسب نامه» آمده است: پیغمبر عرب، خاتم پیامبران باشد كه در میان كوههای مكّه پیدا شود و بر شتر نشیند و قوم او شترسواران خواهند بود و با بندگان خود غذا خورَد و به روش بندگان نشیند و او را سایه نباشد ( آن حضرت مانند حضرت رسول خدا(ص) سایه ندارد؛ زیرا خود منبعِ نور است) و دین او اشرف ادیان باشد و كتاب او همة كتابها را باطل گرداند و دولت او پادشاهیِ عجم را بر باد دهد و دین مجوس و پهلوی را برطرف كند و نار سدیر و آتشكدهها را خراب كند و تمام شود روزگار پیشدادیان و كیانیان و ساسانیان و اشكانیان و از فرزندان دختر آن پیامبر كه خورشید جهان است و دختر وی شاهِ زنان، كسی پادشاه شود، در دنیا به حكم یزدان كه جانشینِ آخر آن پیامبر باشد، در میان دنیا كه مكّه باشد و دولت او به قیامت متصّل باشد و بعد از پادشاهیِ او دنیا تمام شود و آسمان جفت گردد و زمین در آب فرو رود و كوهها پست شود و اهریمنِ كلان را كه ضدّ یزدان و بندة عاصی او باشد، بگیرد و در حبس كند و او را بكشد و نام مذهب او برهان قاطع باشد و حقّ باشد و خلایق را به یزدان بخواند و زنده گرداند خلق را از بدان و نیكان و نیكان را جزا دهد و بدان را سزا دهد و بسیاری از خوبان و پیغمبران زنده شوند و از بدانِ گیتی، دشمنان خدا و كافران را زنده گرداند و از پادشاهان، اقوام خود را زنده كند كه فتنهها در دین كرده باشند و خوبان بندگان یزدان را كشته باشند (خلفای عبّاسی كه فرزندان عبّاس عموی پیامبر(ص) بودهاند و مسئولیّت قتل شش امام شیعه (علیهم السّلام) را بر عهده دارند) و همة پیروان اهریمن و تبهكاران را بكشد... و ظهور او در آخر دنیا باشد... و خروج او در آن زمان است كه تازیان بر فارسیان غالب شوند و شهرهای عمّان خراب شود به دست سلطان تازیك، پس او خروج كند و جنگ كند و دجّال را... بكشد و برود و قسطنطنیه را بگیرد و عَلَمهای ایمان و مسلمانی در آنجا برپا كند و عصای سرخ شبانان با هودار - كه موسی(ع) باشد - با او باشد و انگشتر و دیهیم سلیمان با او باشد و جنّ و انس و دیوان و مرغان و درّندگان در فرمان او خواهند بود... و همة جهان را یك دین كند و دین گبری و زرتشتی نماند و پیغمبران خدا و حكیمان و پریزادگان و دیوان و مرغان و همة اصناف جانوران و ابرها و بادها و مردان سفیدرو در خدمت او باشند...12
مردی بیرون آید از زمین تازیان از فرزندان هاشم، مردی بزرگ سر و بزرگ تن و بزرگ ساق و بر دین جدّ خویش بُود، با سپاه بسیار روی به ایران نهد وآبادانی كند و زمین پر داد كند و از دادِ وی باشد كه گرگ با میش آب خورَد و مردم بسیار شوند و عمر دیگر بار به درازی كشد و بازگردد؛ چنان كه مردی بُود كه او راپنجاه فرزند بُود نر و مادّه و كوه و دشت پر از مردم و پر از حیوان شود و همچون عروسی شود و همه كس به دین مهر آزمای باز آیند و جور و آشوب از جهان برخیزد؛ چنان كه فراموش كنند كه چون سلاح باید داشتن و اگر وصف نیكویی آن كنم تلخ گردد این زندگانی كه ما بدو اندریم.13
در زند و هومن یسن از ظهور شخصیّت فوقالعادّهای به نام سوشیانس (نجات دهندة بزرگ) خبر داده و دربارة نشانههای ظهور وی چنین میگوید: نشانههای شگفت انگیزی در آسمان پدید آید كه به ظهور منجیّ جهان دلالت میكند و فرشتگانی از شرق و غرب به فرمان او فرستاده میشوند و به همة دنیا پیام میفرستند. آنگاه به مقاومت شریران در برابر او اشاره كرده و نوید میدهد كه: سرانجام همگی در برابر او سر تعظیم فرود میآورند.
رسول خدا(ص) فرمود: «اگر از عمر دنیا به جز یك روز باقی نماند، خداوند آن روز را به حدّی طولانی میسازد تا اینكه مردی را كه از اهل بیت من و هم نام من است، برانگیزد كه زمین را پر از عدل و داد كند؛ چنان كه از ظلم و جور پر شده باشد.»
و فرمود: «...(مهدی) غیبتی دارد كه موجب تحیّر گردد تا جایی كه مردم از دین خود منحرف گردند، سپس مانند ستارة تابانی بدرخشد و زمین را پر از عدل و داد كند؛ چونان كه از ظلم و جور پر شده باشد.»
و سه بار فرمود: «شما را به قیام مهدی مژده میدهم. هنگامی كه مردم به جان هم افتند و زلزلة سختی پدید آید، او ظهور خواهد كرد. زمین را از عدل و داد پر كند؛ چونان كه از ظلم و جور پر شده باشد. دلهای بندگان خدا را از عبادت لبریز نماید و سایة عدلش همة آنها را فرا گیرد.»
ماهنامه موعود شماره 127
پینوشتها:
1. علائم الظهور كرمانی، ص 18؛ او خواهد آمد، ص 80.
2. بشارات عهدین، ص 246؛ علائم الظهور كرمانی، ص 18؛ لمعات النور فی كیفیـ[ الظهور، ج 1، ص 19، نور الانوار، ص 86، نور هفتم.
3. بشارات عهدین، ص 272؛ علائم الظهور كرمانی، ص 18.
4. اوپانیشاد، ترجمة محمّد داراشكوه (از متن سانسكریت)، ج 2، ص 637.
5. علائم الظهور كرمانی ص 17؛ لمعات شیرازی، ج 1، ص 18؛ نور الانوار، نور هفتم؛ بشارات عهدین، ص 246 به نقل از كتاب زبدة المعارف، ذخیرة الالباب و تذكرة الاولیاء.
6. عهد عتیق، كتاب مزامیر، مزمور 37، بندهای 9 ـ 38.
7. تورات، كتاب اشعیای نبی، باب 11، بندهای 1 ـ 10، ص 1548، كتاب مقدّس.
8. كتاب مقدّس، كتاب دانیال نبی، ص 1309، باب دوازدهم، بندهای 1 ـ 12.
9. انجیل متّی، فصل 24، بندهای 27، 30، 35 ـ 36 و 45.
10. انجیل متی، ص 41، باب 24، بندهای 1 ـ 8، 23 ـ 29 ، 28 ـ 37 و 46.
11. انجیل لوقا، ص 116 باب 12، بندهای 35 و 36 و 40 ـ 37.
12. لمعات النور، ج 1، صص 23 ـ 25.
13. بشارت عهدین، ص 258.
نظرات شما عزیزان: